twitter

အိပ္မရဘူးကြယ္


အိပ္မရဘူးကြယ္။
ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားနဲ႕
အေတြးထဲကို၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပုိးနာမည္က
အလြမ္းတဲ့ ......

  ပထမဆံုး မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ေနာက္ဆံုးျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားသံက
ေကာင္းကင္မွာ ႐ုိက္ခတ္
ငါ့ညေတြ အနားသတ္မလွခဲ့ၿပီ။
ေသရဲလား ရွင္ရဲလား ဘ၀မွာလဲ ရွင္သန္ခဲ့ဖူးရဲ႕
မိတ္ေဆြ ဆိုတာေတြက
ေနာက္ေက်ာကို ဓါးနဲ႕ထိုးတာလဲ ခံခဲ့ဖူးရဲ႕
မျမင္ရတဲ့ မုိးကုပ္စက္၀ုိင္းကို
ေမ်ာ္ၾကည့္ဖူးတာလဲအႀကိမ္ႀကိမ္
ျပန္ေတြးၾကည္ေတာ့
လာရာလမ္းက
ေကာက္ေကြ႕ေနလို႔ပဲလား......
ကံၾကမၼာကပဲ 
မတူညီတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုကုိဖန္ဆင္းေပးခဲ့ေလေရာ႔သလား....

  ဆက္ဆက္ မဆံုပါရေစနဲ႔
နာက်င္မႈရယ္
ငါ့ႏွလံုးသားမွာ
နာက်င္မွဳေတြမ်ားလွပါၿပီ

  ဒီတစ္ခါ နာက်င္မႈက
ရွည္လ်ားလွေသာ သံသရာထဲ
အျမင့္မားဆံုးကို အလံထူရသလိုပါပဲကြယ္.. 
ငါ့အေတြးေတြခ်ာခ်ာလည္ေနတယ္
ငါသိတာတစ္ခုက အလြမ္းပဲရွိတယ္

လြမ္းတယ္
လြမ္းတယ္
လြမ္းတယ္

ရန္သူစစ္စစ္ကိုလည္းလြမ္းတယ္
မိတ္ေဆြစစ္စစ္ကိုလည္းလြမ္းတယ္
ခ်စ္သူစစ္စစ္ကိုေတာ့ ပိုလြမ္းတာေပါ့။

တကယ္တမ္း 
တိုင္တည္ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္ 
ၾကယ္စင္ေတြ သက္ေသရွိတယ္
ေလလွဳိင္းၾကားက သံစဥ္ေတြ သိၾကတယ္
တကယ္ကုိ အလြမ္းညေတြက
ကုိယ့္အတြက္ အေဖာ္မြန္ေကာင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္
ဟုိး...အေ၀းက မေလးကုိ ဆက္ၿပီးလြမ္းေနဦးမွာပါကြယ္ 
တကယ္ကုိလြမ္းခဲ့ရတာပါ မေလးရယ္ ေမာင္ေမာင္မညာပါဘူး
အေသခ်ာဆုံးတစ္ခုကေတာ့
ေမာင္ေမာင္
 အိပ္မရဘူးကြယ္ မေလးရယ္.....







သတိရစြာျဖင့္ 
စလင္းဇင္ေယာ္ 
စုစည္းခံစားတင္ျပသည္။ 
Saturday, September 10, 2011 | 0 comments | Labels:

0 comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)