ဘုရားဂုဏ္ေတာ္
(၉) ပါး
၁။
အရဟံ
၂။
သမၼာသမၺဳေဒၶါ
၃။
၀ိဇၨာစရဏ သမၸေႏၷာ
၄။
သုဂေတာ
၅။
ေလာက၀ိဒူ
၆။
အႏုတၱေရာပုရိသ ဓမၼသာရထိ
၇။
သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ
၈။
ဗုေဒၶါ
၉။
ဘဂ၀ါ
အရဟံလူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါတုိ႔၏ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား။ အရ-ဟံတစ္ေထာင့္ငါးရာ ကိေလသာအညစ္ေၾကးတုိ႔မွ
ကင္းေ၀းစင္ၾကယ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
အ-ရဟံ ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ပင္ မေကာင္းမွဳကုိ ျပဳေတာ္မမူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
သမၼာသမၺဳေဒၶါသစၥာေလးပါး ျမတ္တရားကုိ ဆရာမကူ သယမၻဴဥာဏ္ျဖင့္
သိျမင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏၷာ ၀ိဇၨာသုံးပါး၊ ၀ိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏတစ္ဆယ့္ငါးပါးတုိ႔ႏွင့္
ျပည့္စုံေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
သုဂေတာေကာင္းေသာစကားကုိသာ ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြားဘုရား။
ေလာက၀ိဒူသတၱေလာက၊ ၾသကာသေလာက၊ သခၤါရေလာက တည္းဟူေသာ
ေလာကသုံးပါးကုိ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
အႏုတၱေရာပုရိသ
ဒမၼသာရထိ ဆုံးမထုိက္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႔ကုိ
အတုမရွိ ဆုံးမေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ ျဗဟၼာ၊ နတ္၊ လူ သုံးေဖာ္သူတုိ႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ
ျမတ္စြာဘုရား။ ဗုေဒၶါသစၥာေလးရပ္ တရားျမတ္ကုိ ပိုင္းျခားထင္ထင္
အကုန္အစင္ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။ ဘဂ၀ါဣႆရိယ၊
ဓမၼ၊ ယသ၊ သီရိ၊ ကာမ၊ ပယတၱ ဟုဆုိအပ္ေသာ ဘုန္းေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။
ဘုန္း(၆)ပါး
(က)
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ စိတ္ေတာ္ကုိ
စိုးပိုင္ႏိုင္နင္းေတာ္မူျခင္း တည္းဟူေသာ ဣႆရိယ ဘုန္းေတာ္ ၊
(ခ) မဂ္-ဖိုလ္
နိဗၺာန္ ကုိးတန္ေသာ ေလာကုတၱရာ တရားတည္းဟူေသာ ဓမၼ ဘုန္းေတာ္ ၊
(ဂ) ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ
သံုးျဖာေသာေလာကတြင္ ပ်ံႏွံ႔ေက်ာ္ေစာရျခင္း တည္းဟူေသာ ယသ ဘုန္းေတာ္၊
(ဃ) အဂၤါၾကီးငယ္
တင့္တယ္ျပည့္ျဖိဳး အခ်ိဳးတက် သပၸါယ္ေတာ္မူလွျခင္း တည္းဟူေသာ သိရီ ဘုန္းေတာ္၊
(င) အလုိရွိတုိင္း
မဆိုင္းခဏ ျပီးစီးေတာ္မူရျခင္း တည္းဟူေသာ ကာမ ဘုန္းေတာ္ ၊
(စ) အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္
၊ သဗၺညဳတဥာဏ္တိုင္ေအာင္ ရေစႏိုင္သည့္ ၾက့ံခိုင္ၾကီးမားေသာ ဝီရိယေတာ္ တည္းဟူေသာ
ပယတၱ ဘုန္းေတာ္ ၊
ေလာကသုံးပါး
က်မ္းဂန္လာ စာစကားအားျဖင့္
သက္ရွိ
ရုပ္နာမ္ခႏၶာ အစဥ္သည္ သတၱေလာက။
သက္မဲ့
ရုပ္၀တၳဳမ်ားသည္ ၾသကာသေလာက။
သက္ရွိ
သက္မဲ့ႏွစ္မ်ဳိး၌ တည္ရွိေသာ ရုပ္နာမ္သေဘာတရားမ်ားသည္ သခၤါရေလာက။
အရပ္စကားအားျဖင့္
လူနတ္တိရစၧာန္စေသာ
သက္ရွိသတၱ၀ါအေပါင္းသည္ သတၱေလာက။
ထုိသတၱ၀ါတုိ႔၏
တည္ရာဘုံဌာနမ်ားႏွင့္တကြ သစ္ပင္၊ ေတာ၊ ေတာင္၊ သမုဒၵရာ စသည့္ သက္မဲ့အရာ ၀တၳဳမ်ားသည္
ၾသကာသေလာက။
ထုိသက္ရွိ သက္မဲ့
ႏွစ္မ်ဳိးလုံး၌ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ သေဘာတရားမ်ားသည္ သခၤါရေလာက။
၀ိဇၨာ (၃)ပါး
၀ိဇၨာ (၃)ပါး ဆုိတာ ပု-ဒိ- အာ ဆုိၿပီး
အလြယ္မွတ္နိုင္ပါတယ္၊
ပု-
ဆုိတာက ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိဥာဏ္။
ပုေဗၺနိ၀ါသ၊ ေရွး၌ေနခဲ့ဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကုိ။ အႏုႆတိ၊ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္
မွတ္မိနုိင္ေသာ။ အဘိဥာဏ၊ တန္ခိုး အဘိဥာဥ္။
ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိဥာဏ္ ေရွးအတိတ္ဘ၀က ဘယ္လိုဘ၀ေတြမွာ
ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ဘယ္္လိုေနရာ ဘုံဌာန ေတြမွာ ခံစား စံစားခဲ့ရတယ္ စသည္ျဖင့္ အေသးစိတ္
သိျမင္နုိင္ေသာ တန္ခိုးအဘိဥာဥ္။
ဒိ- ဆိုတာက ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္။
ဒိဗၺစကၡဳ၊
နတ္မ်က္စိကဲ့သို႔ ျမင္နုိင္စြမ္းေသာ။ အဘိဥာဏ၊ အဘိဥာဥ္။
ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေတာေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ နံရံေတြ ကာရံထားသည္ျဖစ္ေစ
နတ္မ်က္စိကဲ့သို႔ ထုတ္ခ်င္းေပါက္
ျမင္နုိင္စြမ္းေသာ တန္ခိုးအဘိဥာဥ္။
အာ -ဆိုတာကေတာ့ အာသ၀ကၡယဥာဏ္။
အာသ၀-ကိေလသာမ်ား၊
ခယ-ကုန္ခမ္းသြားျခင္း
အာသ၀ကၡယဥာဏ္ ကိေလသာကုန္ခန္းကာ အရိယာျဖစ္သြားသူမ်ားမွာ ရရွိတတ္တဲ့
အာသ၀ကၡယအဘိဥာဥ္။
၀ိဇၨာ
ဆုိတာ ဥာဏ္အလင္းရျခင္း လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္၊
ကဆုန္လျပည့္ေန႔ မေရာက္ခင္ ညဥ့္ဦးယံအခ်ိန္အခါမွာ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိ ဥာဏ္ေတာ္ကို
ရေတာ္မူၿပီး၊ ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္၊ မနက္လင္းအားႀကီးအခ်ိန္၊ အာရုံတက္ခါနီးမွာ
အာသ၀ကၡယဥာဏ္ေတာ္ကို ရေတာ္မူၿပီး ဘုရားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္၊
၀ိဇၨာ ( ၈ ) ပါး
ေဆာင္ပုဒ္။ ။ သုံးပါး ၀ိဇၨာ၊ ပု-ဒိ-အာႏွင့္၊ ၀ိဇၨာရွစ္ရပ္၊
၀ိပႆ္၊ ေစေတာ၊ မေနာမယိဒ္၊ ဒိႏွင့္ ဣဒ္ ၊ ထည့္သိပ္ ေရတြက္ေလ။
ဆုိလိုတာက
အထက္ပါ သုံးပါးထဲကုိ ေနာက္ထပ္ (၅)မ်ိဳး ထပ္ေပါင္းလိုက္ျခင္းပဲ။
၁။ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိ အဘိညာဥ္
၂။
ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဥ္
၃။
အာသ၀ကၡယ အဘိညာဥ္
၄။
၀ိပႆနာအဘိညာဥ္
၅။
ေစေတာပရိယ အဘိညာဥ္
၆။
မေနာမယိဒိၶ အဘိညာဥ္
၇။
ဒိဗၺေသာတ အဘိညာဥ္
၈။
ဣဒိၶ၀ိဓ အဘိညာဥ္
၁။
ပုေဗၺနိ၀ါသာနုႆတိ အဘိညာဥ္ဆိုတာက အတိတ္က ခႏၶာအစဥ္ကို သိၿခင္းပါပဲ။
၂။
ဒိဗၺစကၡဳ အဘိဥာဥ္ ဆိုတာကေတာ့ နတ္မ်က္စိကဲ့သို႔ သိၿမင္ႏုိင္ၿခင္းပါ။
၃။
အာသ၀ကၡယ အဘိဥာဥ္ ဆိုတာကေတာ႔ အာသေ၀ါ ကုန္ခမ္းျခင္းပါ။
၄။ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆိုတာ ေတဘူမက သခၤါရတရားေတြကို အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱစသည့္ၿဖင့္ ရူတဲ့ဥာဏ္ကို ေခၚပါတယ္။
၄။ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆိုတာ ေတဘူမက သခၤါရတရားေတြကို အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱစသည့္ၿဖင့္ ရူတဲ့ဥာဏ္ကို ေခၚပါတယ္။
၅။
ေစေတာပရိယအဘိဥာဥ္ ဆိုတာ သူတစ္ပါးရဲ ႔ စိတ္အၾကံအစည္ေတြကို သိနိုင္တာ။
၆။ မေနာမယိဒိၶ ဆိုတာ ကေတာ႔ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ဖန္ဆင္းၿခင္း၊ အလိုရွိသေလာက္ၾကီးမားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္၊ ေသးငယ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ဖန္ဆင္းနိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။
၇။ ဒိဗၺေသာတ အဘိဥာဥ္ ဆိုတာ နတ္တို႔ရဲ ႔ နားပမာ ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ၊ နီးသည္ျဖစ္ေစ ၾကားနိုင္ၿခင္းပါ။
၈။ ဣဒိၶ၀ိဓ အဘိဥာဥ္ ဆိုတာ တန္ခိုးအမ်ဳိးမ်ဴိး ဖန္ဆင္းႏုိင္ျခင္းပါ။
ဒီအထိက ၀ိဇၨာ သုံးပါး၊ ၀ိဇၨာရွစ္ပါး အက်ယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
၆။ မေနာမယိဒိၶ ဆိုတာ ကေတာ႔ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ဖန္ဆင္းၿခင္း၊ အလိုရွိသေလာက္ၾကီးမားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္၊ ေသးငယ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ဖန္ဆင္းနိုင္ျခင္းကို ဆိုလိုပါတယ္။
၇။ ဒိဗၺေသာတ အဘိဥာဥ္ ဆိုတာ နတ္တို႔ရဲ ႔ နားပမာ ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ၊ နီးသည္ျဖစ္ေစ ၾကားနိုင္ၿခင္းပါ။
၈။ ဣဒိၶ၀ိဓ အဘိဥာဥ္ ဆိုတာ တန္ခိုးအမ်ဳိးမ်ဴိး ဖန္ဆင္းႏုိင္ျခင္းပါ။
ဒီအထိက ၀ိဇၨာ သုံးပါး၊ ၀ိဇၨာရွစ္ပါး အက်ယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ စရဏ (၁၅)ပါး ဆုိတာကေတာ့ --
အက်ဥ္းခ်ဳပ္
မွတ္လိုရင္-
ေဘာ-
ဇာ - သီ- ဣံ- စ်ာန္ေလးႀကိမ္ႏွင့္၊
သူေတာ္ဥစၥာ၊ ခုႏွစ္ျဖာ၊ မွတ္ပါ စရဏ။
ဆိုၿပီး
ေဆာင္ပုဒ္ေလးနဲ႔ ကပ္မွတ္နုိင္ပါတယ္။
သီ ဣံ ေဘာ ဇာ၊ သဒၶမၼာ၊ သတၱရူပ၊ စ်ာန္စတုကၠ- လို႔လဲ ေဆာင္ပုဒ္ ရွိပါေသးတယ္။
အဓိပၸါယ္မ်ားကေတာ့
-
၁။ ေဘာ-ဆိုတာ ေဘာဇန မတၱညဴ။
မဂ္ေပါက္ဖုိလ္ေပါက္ အရိယာစခန္းကို
တက္လွမ္းလိုတဲ့ ေယာဂီသူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာ အစာစားရာမွာ အတိုင္းအတာ ပမာဏကို သိရပါမယ္၊
ဒီအစားအစာက ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္ရဲ႕လား၊ မသင့္ေတာ္ဘူးလား၊ အမ်ားႀကီးစားရင္
ဗိုက္ေလးၿပီး ထိန မိဒၶျဖစ္လာမယ္၊ အတက္စာေတြစားလိုက္ရင္ ေခါင္းကိုက္ေနၿပီး ၀ိပႆနာ
တရားမရူမွတ္နုိင္ပဲ ျဖစ္တတ္တာမို႔ အစာစားရာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတိုင္းအတာ
ပမာဏသိရပါမယ္။
၂။ ဇာ- ဆုိတာ ဇာဂရိယ အနဳယုတၱ။
ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ေနခ်ိန္မွာ အၿမဲတမ္း
နုိးနိုးၾကားၾကား သတိေရွ႕ေဆာင္ေနရပါမယ္၊ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ၊ ပ်င္းရိစြာ မေနရပါဘူး၊ ၀တ္ေက်တန္းေက်
အားထုတ္ေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ရပါဘူး လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။
လူျဖစ္လ်င္ ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္းပါးသီလ
စတာေတြကို လုံၿခဳံေအာင္ ထိန္းသိမ္းရပါမယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာလဲ
သိကၡာပုဒ္အေသးေလးေတြကအစ အာပတ္အႀကီးစား ပါရာဇိကအာပတ္မ်ားအထိ ေစာင့္ထိန္းရပါမယ္၊
အဲလို ေစာင့္ထိန္းၿပီးမွသာ တရားအားထုတ္သင့္ပါတယ္၊ ဘုရားသာသနာေတာ္မွာ သီလ၊ သမာဓိ၊
ပညာ သိကၡာ သုံးပါးကို အစဥ္အလိုက္ျဖည့္က်င့္သင့္ပါတယ္၊ အစဥ္လုိက္ ျဖည့္က်င့္မွလဲ
ထိေရာက္ေသာ အက်ိဳးရလဒ္ကို ရရွိေစမွာပါ။ ကိုယ္က်င့္သီလ လုံပါမွ
သမာဓိအားေကာင္းထက္သန္လာၿပီး ပညာဥာဏ္ရင့္သန္ကာ မဂ္ဖုိလ္စခန္းကို တက္လွမ္းနုိင္မွာ
ျဖစ္ပါတယ္၊ အေျခခံ ကိုယ္က်င့္သီလေတာင္မွ မလုံၿခဳံပါဘဲ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ကို
မေမွ်ာ္မွန္းနိင္ပါဘူး။
၄။ ဣံ- ဆုိတာ
ဣၿႏၵိေယသု ဂုတၱဒါြရ၊
မ်က္စိအာရုံ၊ နားအာရုံ၊
နားေခါင္းအာရုံ၊ လ်ာအာရုံ၊ ကိုယ္ခႏၶာအထိအေတြ႔အာရုံ၊ စိတ္အာရုံဆိုတဲ့ အာရုံ(၆)
ပါးကို ဣေျႏၵႀကီးႀကီး ၊ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး ေစာင့္ထိန္းရပါမယ္ တဲ့၊
စိတ္အလိုမလိုက္ရဘူး လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။
မ်က္စိက ျမင္ခ်င္တာျမင္၊ ၾကည့္ခ်င္တာ ၾကည့္ၿပီး တဏွာရာဂစိတ္၊
အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ အၾကားအာရုံ၊ အန႔ံ အာရုံ၊ အရသာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆုံလို႔ ေလာဘရမၼက္
တက္မက္စိတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္စိတ္ကုိလဲ အလိုလိုက္ၿပီး
ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ပါေစ ဆုိၿပီး လႊတ္ထားတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစပဲထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ဣၿႏၵိေယသု
ဂုတၱဒါြရ- ဣေျႏၵေတြ ကို ေစာင့္ထိန္းတယ္ လို႔ ေခၚပါတယ္။
စ်ာန္ေလးႀကိမ္ဆုိတာ
၅။ ပထမစ်ာန္၊
၆။ ဒုတိယစ်ာန္၊
၇။ တတိယစ်ာန္၊
၈။ စတုတၳစ်ာန္ စတဲ့ စ်ာန္မ်ားကို ရရွိျခင္း၊ ရရွိေအာင္
က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္းကို ဆုိလိုပါတယ္။
သူေတာ္ဥစၥာ ခုႏွစ္ျဖာဆုိတာ
၉။ နံပါတ္ (၁) ရတနာသုံးပါးအေပၚမွာ
ယုံၾကည္သက္၀င္တဲ့ သဒၶါ။
သဒါၶဆုိတာ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳးရမယ္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္
မေကာင္းက်ိဳးခံစားရမယ္ လို႔ ကံနဲ႔ ကံရဲ႕ အက်ိဳးတရားကို ယုံၾကည္တာကို သဒၶါလို႔
ေခၚပါတယ္။
၁၀။ နံပါတ္ (၂) သီလ။
သီလ- ဆိုတာ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ ငါးပါး၊ ရွစ္ပါးစတဲ့
သီလကိုပဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာေတာ့ သာသနာပအခါမွာ ေစာင့္ထိန္းနုိင္တဲ့ သီလေတြလဲ
အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။ နံပါတ္ ၃ မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ သီလေတြက ရဟန္းေတာ္ေတြမွာ သာသနာပအခါ
ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ သီလ မရွိပါဘူး၊
သာသနာပအခါမွာ သံဃာဆုိတာ မရွိနုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။
လူတုိ႔ေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ ငါးပါးရွစ္ပါးသီလေတြသာ သာသနာပ၊ သာသနာတြင္းရွိႏုိင္ပါတယ္။
၁၁။ နံပါတ္ (၃)
ဟိရီ။
ဟိရီ- မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို
လူေရွ႔မွာျဖစ္ေစ၊ မျမင္ကြယ္ရာ မွာျဖစ္ေစ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္လုံၿပီး ျပဳလုပ္ရမွာ
ရွက္ရြံ႕တတ္တဲ့တရားကုိ ဟိရီလို႔ေခၚပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ဘယ္သူမွ မသိဘူး ဆုိေသာ္လည္း
ကိုယ္ေစာင့္နတ္မ်ား၊ သာသနာကို ၾကည္ညိဳၾကတဲ့နတ္ျဗဟၼာမ်ား၊ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္မ်ားက
ကိုယ္မေကာင္းမႈလုပ္တာကို သိေနျမင္ေနၾကရ တာမို႔ မလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ရပါမယ္။
၁၂။ နံပါတ္ (၄)
ၾသတပၸ။
ၾသတပၸ- မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို လုပ္ရမွာ
ေၾကာက္လန္႔တတ္တဲ့စိတ္ကို ေခၚပါတယ္။
၁၃။ နံပါတ္ (၅) သုတ။
သုတ- ဘာသာေရး
အသိပညာစေသာ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတရားမွန္သမွ်ကုိ တတ္သိ
နားလည္နုိင္ျခင္းပါ။
၁၄။ နံပါတ္ (၆) စာဂ။
စာဂ- သူတပါးအေပၚ ေပးကမ္းစြန္႔က်ဲျခင္း၊ သာသနာတြင္းျဖစ္လ်င္
ေစတနာထက္သန္စြာျဖင့္ လွဴဒါန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၁၃။ နံပါတ္ (၇) ပညာ။
ပညာ- ဆိုတာ သံသရာမွထြက္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ
သူေတာ္ေကာင္း တရားမွန္သမွ်ကို တတ္သိနားလည္ျခင္း၊ နားလည္ရုံမွ် မကပဲ
က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း၊ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ မ်ားကို ေလ့လာဆည္းပူး အားထုတ္ျခင္း
စတဲ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အထိ ေရာက္ေစနုိင္တဲ့
ပညာမ်ားအားလုံးကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ကေတာ့--
ေဘာ- ဇာ - သီ- ဣံ ေလးပါးႏွင့္၊ စ်ာန္ ေလးပါး၊ ေပါင္း (၈)
ပါးကို
ေနာက္ထပ္ သူေတာ္ေကာင္းတရား (၇) ပါးေပါင္းထည့္လ်င္ စရဏ (၁၅)
ပါးျပည့္သြားပါတယ္။
ဒါေလာက္ဆုိလ်င္ စရဏ (၁၅)ပါး အားလုံးျပည့္စုံသြားပါၿပီ။
အထက္မွာ ဆုိခဲ့ေသာ ၀ိဇၨာသုံးပါး၊
၀ိဇၨာရွစ္ပါး၊ စရဏတစ္ဆယ့္ငါးပါးကုိ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးတြင္ ပါ၀င္ေသာ ၀ိဇၨာစရဏ
သမၸႏၷဂုဏ္ေတာ္မွာ ထည့္သြင္းထားတာမို႔ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ
ဂုဏ္ေတာ္အားလုံးႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္ မူပါတယ္၊ အဲဒီလို ဂုဏ္ေတာ္မ်ားႏွင့္
ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို အာရုံျပဳ ရည္မွန္းကာ ျဖည့္က်င့္ ပြားမ်ားႏိုင္ပါေစလို႔
ဆႏၵျပဳေပးလိုက္ပါတယ္။
ေမတၱာ ကရုဏာ ေစတနာျဖင့္
စလင္းဇင္ေယာ္
စုစည္းတင္ျပသည္။
0 comments: